Het schilderij heet Et Dixit Deus. We lezen er de volgende tekst: “Ecce verbam omnum herbum seminificantem semen.” En God zei: Ik geef U alle zaaddragende planten en alle vruchtbomen op aarde, dat zal jullie voedsel zijn. Aan de dieren die in het wild leven, aan de vogels van de hemel en aan de levende wezens die op aarde rondkruipen geef ik alle groene planten tot voedsel. Genesis de zesde dag.

Op het schilderij zien we een geblinddoekte jonge vrouw.  Vruchten en zaden tuimelen uit een warme lucht, er vliegt een vogel…

Ze glimlacht en steekt haar hand uit… op de blinddoek herkennen we een fragment van het Paradijs, geschilderd door Rubens en Fluwelen Breugel. Ze is in het Paradijs, maar ze weet het niet, want ze heeft nog niet van de boom van kennis gegeten.

Met enige trots kondigen we de tentoonstelling aan waar dit schilderij te zien is. Lux schildert meer fruit: appels, vijgen, sinaasappels, en meer Bijbelse taferelen; Adam geeft de dieren namen, een laatste avondmaal, groeten uit het Paradijs…. En van Ab’s hand zien we duin en waterlandschappen die een paradijselijke rust uitstralen.

Schilderend met gebruikmaking van de klassieke schildertechnieken hebben zij een indrukwekkende staat van dienst. Ze schilderen de zichtbare wereld, de wereld waar wij in leven. Een wereld die naast uitdagingen en beproevingen waar wij onvermijdelijk voor staan van een verbazende schoonheid is. Die schoonheid is er, altijd, waar dan ook, zichtbaar en overdadig. In een lichtval, een boom, een bloem, een weerspiegeling op het water…in een druppel op een blad, in de schaduw van een tak van een appelboom. Zo vanzelfsprekend dat we er licht aan voorbij gaan. Dicht bij huis en geschilderd zoals we dat in Europa al eeuwen doen.  En nog zo actueel. En zo nodig. Om met verbazing te blijven kijken….

Nu te zien in het gebouw van de Protestanten Bond aan de Lange Kerkedam.

Ab en Lux wonen en werken 45 jaar in Wassenaar.